ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΗΣ ΜΑΣΤΙΧΑΣ

Η ένταση και η επέκταση της καλλιέργειας του Μστιχοφόρου Σχοίνου για εμπορική εκμετάλλευση φαίνεται πως αρχίζει από την εποχή του μαρτυρίου του Αγίου Ισιδώρου. Καταλήγουμε σ’ αυτό το συμπέρασμα, γιατί κατά την παράδοση τα Μστιχόδεντρα άρχισαν να κλαίνε, όταν ο Άγιος Ισίδωρος άρχισε να κλαίει.

Κατά την παράδοση το αίμα του Αγίου Ισιδώρου πότισε την Μαστιχοφόρο έκταση και από τότε μόνο τα δέντρα του Σχοίνου άρχισαν να δίνουν τις μαργαριταρένιες σταλαγματιές τους σαν “άφωνοι δακρυροούντες μάρτυρες του βασανισμού του Χριστιανού νέου.

Είναι λοιπόν πολύ πιθανόν η καλλιέργεια του Μαστιχοφόρου Σχοίνου να γενικεύθηκε από την εποχή του Αγίου Ισιδώρου και γι’ αυτό η παράδοση την συσχέτισε με το μαρτύριό του, δίνοντας έτσι βαθύτερη έννοια στο μαρτύριο του Νεομάρτυρος, αλλά και ιδιαίτερη εξήγηση για την εξαίρεση που σημειώνεται στον Σχοίνο ορισμένης περιοχής της Χίου, να δίνει αυτός και μόνο σχεδόν πηγμένη Μαστίχα. (Από το βιβλίο του κ. Παγίδα).

Το γεγονός είναι ότι το εμπόριο της Μαστίχας ήταν πάντοτε οργανωμένο και έφθασε στο ζενίθ του την εποχή των Μαονέζων.

Οι Μαονέζοι υπόγραφαν συμβόλαια για έξι, οκτώ και δέκα χρόνια, με Εμπορικές Εταιρείες της Γένοβας, Αρμενίας, Κύπρου, Ρόδου, Κωνσταντινούπολης, Αλεξάνδρειας, Ελλάδας, Συρίας, για την παράδοση “τριακοσίων τριάκοντα τεσσάρων στατήρων Μαστίχας”. Άλλοτε η ίδια η Μαόνα πουλούσε την Μαστίχα, μέσω των αντιπροσώπων της, εκεί.

Επίσης είναι Ιστορικά εξακριβωμένο, ότι οι Χιώτες έμποροι της Μαστίχας (Μαονέζοι) έκαιγαν τη Μαστίχα όταν υπήρχε υπερπαραγωγή για να προστατεύσουν την τιμή.

Όλα τα ανωτέρω είναι αρκετά για να συμπεράνουμε πόσο καλά το Εμπόριο της Μαστίχας ήταν οργανωμένο την εποχή των Γενουατών.

1 στατήρας = 44 οκάδες = 56,32 κιλά.

Κατά την διάρκεια της Τουρκικής κατοχής (Τουρκοκρατίας), μας είναι γνωστό μόνο ότι ο Σακίζ-Εμινί, έπαιρνε υπέρ του Δημοσίου 20000 οκάδες (26000 κιλά) Μαστίχας έναντι όλων των άλλων φόρων.

Το υπόλοιπο της παραγωγής πήγαινε στο Εμπόριο, αλλά δεν είναι γνωστό με τί τρόπο, καθώς δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες. Στα νεώτερα χρόνια, γνωρίζουμε ότι το εμπόριο γινόταν από ορισμένους εμπόρους και μάλιστα “Φραγκολεβαντίνους”, αλλά με τον καιρό οι Έλληνες τους εκτοπίζουν και παίρνουν το εμπόριο στα χέρια τους και με την πάροδο του χρόνου δημιουργείται η “Τάξη των Εμπόρων Μαστίχας”, οι “Μαστιχάδες”.

Αυτοί με τους “Μεσίτες” (Πράτες) συγκεντρώνουν τη Μαστίχα από τους παραγωγούς, την κατεργάζονται και τη στέλνουν στις διάφορες αγορές. Η οικονομική εξέλιξη των Μαστιχάδων μας πείθει ότι το εμπόριο της Μαστίχας έδινε μεγάλα κέρδη. Έτσι βλέπουμε απλούς μεσίτες με μόνο κεφάλαιο ένα καντάρι (στατήρα) και ένα υποζύγιο, να εξελίσσονται σε απλούς εμπόρους Μαστίχας και να ιδρύουν Εμπορικές Εταιρείες.

Από την ίδρυση της Ε.Μ.Χ. το 1938, σαν αναγκαστικής Συνεταιριστικής Οργάνωσης, το εμπόριο της Μαστίχας περνά στα χέρια της.

Αυτή η σελίδα είναι μέρος της σελίδας του 5ου Δημοτικού Σχολείου Χίου

This is a part of 5th Primary School of Chios Island Web page.